میراکست miracast چیست

یکی از روش‌های استریم ویدیو از گوشی و تبلت به پی‌سی یا از پی‌سی به تلویزیون Miracast است. میراکست روشی بدون سیم است که به تجهیزات سخت‌افزاری خاص و پشتیبانی سیستم عامل محتاج نیاز دارد.

در حال حاضر Roku 3 و Roku Streaming Stick از میراکست پشتیبانی می‌کنند. Fire TV آمازون و دانگل آن یعنی Fire TV Stick هم همین استاندارد را پشتیبانی می‌کنند. Chrome Cast گوگل هم گزینه‌ی گوگلی برای اتصال بی‌سیم است. حتی مایکروسافت هم دانگل میراکست خود را طراحی کرده و می‌فروشد. گویا استاندارد میراکست قرار است کاربرد گسترده‌تری داشته باشد.

میراکست چیست؟

میراکست یکی از استانداردهایی است که قرار است جای HDMI و دیگر کابل‌ها را بگیرند. کابل همیشه دست و پاگیر بوده و صد البته مزیتی مثل پهنای باند بالاتر و نویز کمتر را به دنبال دارد. با میراکست می‌توان ابزارهای مختلف را بدون سیم به هم مربوط کرد، حال ممکن است هدف شما ارتباط بی‌سیم برای نمایش فیلم باشد و یا ممکن است دیدن و کار با رابط کاربری اندروید روی تلویزیون بزرگ منزل، منظور شما بوده باشد.

در واقع وقتی تمام صفحه عیناً منتقل یا به اصطلاح آینه (Mirror) می‌شود، می‌توان فیلم تماشا کرد و یا کارهای بسیار متنوع دیگری هم انجام داد.

میراکست با این نگاه طراحی شده که استانداردی برای پلتفرم‌های مختلف باشد. لذا مثل کروم‌کستی که گوگل برای تلویزیون‌های اندرویدی معرفی کرده یا ایر پلی که منحصراً به اکوسیستم اپل تعلق دارد، نیست. اما اینکه چه قدر در نیل به این هدف موفق بوده، سخن دیگریست.

همان‌طور که اشاره شد استاندارد مشابهی که اپل استفاده می‌کند، Air Play است. اپل ایر پلی را در محصولات معدود خود به خوبی پیاده‌سازی کرده و مشکلی در استفاده از محصولات مختلف وجود ندارد.

سامسونگ و ال‌جی و تولیدکنندگان بزرگ دیگر هم از میراکست استفاده کرده‌اند اما به سبک و سیاق خود. سامسونگ نام آن را AllShare گذاشته و ال‌جی از عنوان SmartShare استفاده کرده است. متأسفانه در اکثر موارد هماهنگی بین سازندگان مختلف وجود ندارد. مثلاً شخصاً نمی‌توان با میراکست آنچه روی گوشی ال‌جی جی۲ خود می‌بینم را به تلویزیون سامسونگی منتقل کنم!

اما به توضیح و تعریف مجدد میراکست بپردازیم. در میراکست کلماتی مثل SmartShare و کلاً واژه‌ای مثل اسمارت به معنی هوشمند نداریم چرا که تمام صفحه عیناً استریم می‌شود. اما در پروتکل‌های برگرفته از این استاندارد، ممکن است بخشی از صفحه یا مثلاً پلیر مالتی‌مدیا بدون رابط کاربری اندروید تصویر شود. لذا تعریف ساده‌ی دیگر این است:

چه سیستم عامل‌ها و محصولاتی از میراکست پشتیبانی می‌کنند؟

کامپیوترهای ویندوزی که از نسخه‌ی ۸٫۱ این سیستم عامل استفاده می‌کنند و همچنین گوشی‌ها و تبلت‌های ویندوز فونی که دارای ویندوز فون ۸٫۱ و جدیدتر هستند، می‌توانند استریم کردن به سایر محصولاتی که از میراکست پشتیبانی می‌کنند را انجام دهند.

اندرویدی‌هایی که نسخه‌ی ۴٫۲ این سیستم عامل به بعد را یدک می‌کشند و همین‌طور سیستم عامل Fire OS آمازون که مبتنی بر اندورید است هم از میراکست پشتیبانی می‌کنند.

کامپیوترهای لینوکسی با کمی دستکاری از میراکست پشتیبانی می‌کنند.

گروهی که با میراکست بیگانه‌اند

اپل از استاندارد متن‌باز میراکست پشتیبانی نمی‌کند و لذا نه Mac OS X و نه iOS به میراکست کاری ندارند. این محصولات همان‌طور که اشاره شد از ایر پلی پشتیبانی می‌کنند که اختراع اپل است و منحصر به محصولات اپل.

کروم‌بوک‌ها که از سیستم عامل Chrome OS گوگل بهره می‌گیرند هم در حالت عادی از میراکست پشتیبانی نمی‌کنند.

نتیجه این است که برای استفاده از میراکست یا اندروید ۴٫۲ به بعد لازم است یا ویندوز ۸٫۱ به بعد. نه لینوکس و نه کروم‌بوک و نه مک و iOS مفید فایده واقع نمی‌شوند.

سخت‌افزارهای پشتیبانی کننده از میراکست

میراکست مبتنی بر ارتباط بی‌سیم است. لذا روشن است که سیستمی که یک مادربورد ساده دارد و خبری از وای-فای نیست، از میراکست هم پشتیبانی نمی‌کند.

همان‌طور که اشاره شد Roku 3 و دانگل مربوطه، فایر تی‌وی آمازون و دانگل فایر تی‌وی استیک، دانگل مایکروسافت به نام Microsoft Screen Sharing و فرستنده‌ی آن یعنی Microsoft Wireless Display Adaptor همگی مبتنی بر میراکست بوده و از آن پشتیبانی می‌کنند.

قیمت دانگل‌های گیرنده‌ی میراکست معمولاً زیاد نیست، مثلاً فایر تی‌وی استیک آمازون ۳۹ دلار قیمت دارد که در ایران بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار تومان تمام می‌شود. هزینه‌ی زیادی برای رهایی از کابل دست و پا گیر HDMI نیست، مخصوصاً که HDMI با کیفیت هم بیش از ۵۰ هزار تومان هزینه دارد.

برخی تلویزیون‌های هوشمند و شاید بهتر باشد بگوییم بیشترشان از میراکست پشتیبانی می‌کنند اما متأسفانه روش پیاده‌سازی سلیقه‌ای و ناهماهنگ است. قبلاً اشاره کردم که ال‌جی و سامسونگ چگونه با پیاده‌سازی خاص خود مانع استفاده‌ی بهینه از این استاندارد شده‌اند. البته در آینده‌ی نزدیک ممکن است هماهنگی‌ها و کاربرد میراکست گسترده‌تر شود و این مشکلات حل شوند اما در حال حاضر محصولات مختلفی در بازار تلویزیون وجود دارد که نمی‌توان به اتصال بی‌سیم آنها اطمینان صد درصدی داشت.

مشکلات میراکست

با توضیحاتی که داده شد، دو مشکل کلی میراکست روشن است. اولین مشکل هوشمندانه نبودن آن است و دومین معضل جدی، پیاده‌سازی و استفاده‌ی ناهماهنگ از آن در ابزارهای مختلف است.

میراکست هوشمند نیست

همان‌طور که بیان شد میراکست به مثابه‌ی HDMI بدون‌سیم است. HDMI همه چیز را عیناً منتقل می‌کند و میراکست هم دقیقاً همین کار را انجام می‌دهد. فرضاً همان مثال پخش فیلم که مطرح کردم را در نظر بگیرید، شاید نیاز نداشته باشیم که استاتوس بار (یا نوار وضعیت) گوشی اندرویدی خود را روی صفحه ببینیم، یا فرضاً بهتر است در نمایش فیلم، روی گوشی رابط کاربری پلیر و دکمه‌های عقب و جلو و منوها کاملاً دیده شود اما روی تلویزیون هیچ یک وجود نداشته باشد.

ایر پلی اپل نمونه‌ی هوشمندی از اتصال بی‌سیم است به این معنی که هنگام تماشای فیلم، گوشی شما نقش کنترل را بازی می‌کند و در تلویزیون شما هیچ یک از دکمه‌ها و عناصر رابط کاربری نمایش داده نمی‌شود.

میراکست می‌توانست بر اساس اپلیکیشن و کاربرد هوشمند عمل کند. وقتی پلیر اجرا می‌شود، متوجه شده و عناصر کنترلی را حذف کند و یا وقتی در اپلیکیشن و نرم‌افزاری مثل مرورگر هستیم، آن را به صورت تمام صفحه اجرا کند. در مورد نرم‌افزارهای آفیس، بازی‌ها و موارد دیگر هم این نیاز حس می‌شود که کاش میراکست یک استاندارد متن‌باز و در عین حال هوشمند بود.

تصویر زیر نمونه‌ای از استریم یک بازی در کنار رابط کاربری اندروید است که در بازی‌ها یک مزاحم محسوب می‌شود:

میراکست قابل اطمینان و هماهنگ نیست

این مورد هم قبلاً بررسی شده است. استاندارد متن‌باز میراکست توسط کمپانی‌های مختلف به اشکال مختلف پیاده‌سازی شده و هماهنگی در حد مطلوب نیست.

جالب اینجاست که وقتی برند و اصطلاح Miracast-certificated به معنی دارای تأییدیه‌ی میراکست را روی ابزاری می‌بینیم، باز هم معلوم نیست که به درستی به ابزارهای پشتیبانی‌کننده از میراکست متصل شود!

برخی ابزارها مثل Roku 3 صفحه‌ی راهنمای خاص خود را دارند که در آن نام گیرنده‌های میراکست که به درستی کار می‌کنند، ذکر شده است.

این وضعیت را با وای-فای قیاس کنید، وقتی لپ‌تاپ شما وای-فای داشته باشد، اصلاً مهم نیست که مودم شما چه تراشه و چه سرعتی را پشتیبانی می‌کند، مطمئناً لپ‌تاپ و مودم شما به هم وصل می‌شوند و تنها مشکل ممکن است سرعت پایین باشد و بس. اما در میراکست حتی عبارت تأییدیه هم تضمین کننده‌ی ارتباط صحیح گوشی و تلویزیون شما نخواهد بود!

وضعیت وقتی بدتر می‌شود که می‌خواهیم Roku 3 را به ابزاری مثل نکسوس ۴ و تبلت سرفیس پرو ۳ مایکروسافت متصل کنیم و با پیام خطا روبرو می‌شویم! این دو ابزار در لیست محصولات هماهنگ ذکر شده‌اند اما اتصال ممکن نیست.

تصاویر زیر مربوط به همین شکست ساده در اتصال با میراکست هستند: